Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στην Ιστορία του 20ού αιώνα, και αποτελεί παραδοσιακό πεδίο έντονης διαμάχης μεταξύ των ιστορικών και πολιτικών αναλυτών. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η πολεμική ξεπέρασε τα πλαίσια των επιστημονικών συζητήσεων, καθώς αναγκαζόμαστε πλέον να επιχειρηματολογούμε όχι μόνο παραθέτοντας στεντόρεια στοιχεία και ντοκουμέντα, αλλά και διαψεύδοντας το ίδιο το μοντέλο της κοσμοθεωρίας και της λογικής εκείνης, υπό το πρίσμα της οποίας οι δυτικοί ερευνητές εξετάζουν τα γεγονότα και τις μαρτυρίες της περιόδου 1930-1940. Το τελευταίο διάστημα, και κόντρα στην αρχή του ιστορισμού, οι ειδικοί της Δύσης άρχισαν να κατονομάζουν το γερμανο-σοβιετικό Σύμφωνο μη επίθεσης (23 Αυγούστου του 1939) ως την κυριότερη σχεδόν αιτία του Β΄ Παγκοσμίου – κάτι που δεν αποτολμούσαν να κάνουν ούτε στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου. Μπροστά στα μάτια μας συντελείται η παραχάραξη της Ιστορίας, η αποσιώπηση και η διαστρέβλωση σημαντικότατων στοιχείων, ντοκουμέντων και κομβικών γεγονότων. Το ανά χείρας άρθρο αναλύει ότι η Συμφωνία του Μονάχου σηματοδότησε την αρχή της ανακατανομής των ευρωπαϊκών συνόρων. Είναι, λοιπόν, καιρός να ορίσουμε αυτό ακριβώς το γεγονός ως την έναρξη των χιτλερικών κατακτήσεων.
* Η Ναταλία Ναροτσνίτσκαγια (Ната́лия Алексе́евна Нарочни́цкая, 1948) είναι διδάκτωρ Ιστορίας του Κρατικού Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (МГИМО).