Από τη σκοπιά των οικονομολόγων ο χώρος δημιουργεί ασυνέχειες και δυσκολίες στο κυρίαρχο οικονομικό υπόδειγμα που συχνά αναφέρεται ότι εξετάζει τα οικονομικά φαινόμενα σα να συμβαίνουν σε «έναν κόσμο θαυμάτων χωρίς διαστάσεις» κατά την γνωστή φράση του Isard ή «στο κεφάλι μίας παροιμιώδους καρφίτσας». Ακόμα όμως και στο πλαίσιο μίας πολιτικο-οικονομικής και ριζοσπαστικής παράδοσης, παραμένει υποδεέστερος και ανενεργός τουλάχιστον δίπλα στο χρόνο και την ιστορία. Η εργασία επικεντρώνεται στη διάσταση του χώρου, όπως αυτή εισάγεται στην οικονομική θεωρία και ενσωματώνεται σε κριτικές σχολές σκέψης είτε μέσα είτε έξω από την οικονομική πραγματεία. Επίσης, στοχεύει σε μία πρώτη διερεύνηση ενός αναλυτικού πλαισίου πολιτικής οικονομίας, που θα ενσωματώνει εξίσου τη γεωγραφική και ιστορική διάσταση για την κατανόηση των προβλημάτων της παραγωγής και της ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, αναζητούνται διαφορές και κοινές θέσεις ανάμεσα στις επιστημονικές πειθαρχίες της Οικονομικής Γεωγραφίας και των Οικονομικών, με έμφαση στην εξελικτική τους πορεία και υποστηρίζεται ότι οι οικονομολόγοι μπορούν να μάθουν από τους γεωγράφους αλλά και αναστοχαζόμενοι τα έργα των κλασικών της πολιτικής οικονομίας.
* Η Ελένη Δρακάκη είναι διδάσκουσα Οικονομικών Επιστημών στο Τμήμα Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστήμιου Κρήτης και μέλος Συνεργαζόμενου Επιστημονικού Προσωπικού στο Πρόγραμμα «Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών» στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.