Το παρόν άρθρο προσπαθεί να αναδείξει τα κομβικά σημεία και ακολουθούμενες τακτικές της διαδικασίας αναθεώρησης της ιστορίας στη Σερβία και την Κροατία. Η εμπειρία από τον πρώην γιουγκοσλαβικό χώρο, παρότι χαρακτηρίζεται από σημαντικές διαφορές με την ελληνική περίπτωση, μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του φαινομένου της αναθεώρησης της ιστορίας του Β΄ ΠΠ. Το άρθρο στέκεται τόσο στο πεδίο των κρατικών και θεσμικών παρεμβάσεων όσο και σε αυτό της αντιπαράθεσης μεταξύ των ιστορικών. Στόχος του άρθρου είναι η συνοπτική παρουσίαση της επιχειρηματολογίας του ιστορικού αναθεωρητισμού στις δύο χώρες και η ανάδειξη των θεμάτων με τα οποία αυτός επιχειρεί να αναμετρηθεί.
The present article seeks to highlight the focal points and tactics of the WWII history revision process in Serbia and Croatia. The experience of the former Yugoslavia, although
characterized by significant differences with the Greek case, can contribute to a better understanding of the phenomenon of historical revisionism regarding WWII. The article
examines both the field of state and institutional interventions and that of the confrontation between historians. The purpose of this article is to briefly present the arguments of
historical revisionism in the two countries and highlight the issues the latter attempts to deal with.
* Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διδάκτωρ σύγχρονης βαλκανικής ιστορίας. Η Δόμνα Κόφφα είναι διδάκτωρ ιστορίας, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.