Περίληψη
Αυτό το άρθρο σχολιάζει κριτικά τη νοηματοδότηση της τοποειδικότητας στη μεταμοντέρνα και τη σύγχρονη τέχνη σε σχέση με την επιμελητική πολιτική δύο πολύ διαφορετικών θεσμών, του ιδιωτικού Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ του διάσημου επιχειρηματία και συλλέκτη Δάκη Ιωάννου και της documenta. Συγκεκριμένα, η εννοιοποίηση της πόλης της Αθήνας συζητείται στο πλαίσιο της έκθεσης Cultural Geometry, σε επιμέλεια του Jeffrey Deitch (ΔΕΣΤΕ, Αθήνα 1988) και της documenta 14: Μαθαίνοντας από την Αθήνα, σε επιμέλεια των Adam Szymczyk και Paul B. Preciado (Αθήνα και Kassel, 2017). Η Αθήνα εκλαμβάνεται ως μια δεξαμενή για την επιλεκτική ανάκτηση σημασιολογικών αναφορών, ως ένα είδος συμπιλήματος, για τη σύνθεση του σύγχρονου.
* Η Λουίζα Αυγήτα είναι επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.