Το παρόν κείμενο στηρίζεται στην υπόθεση ότι η κατανόηση του περιεχομένου των θεωριών της Πολιτικής Οικονομίας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη γνώση που αποκομίζουμε από τη ζώσα εμπειρία και την κοινωνική συναναστροφή. Το στοιχείο αυτό, δηλαδή η συσσωρευμένη πείρα της ζωής, ενδεχομένως και να στέκεται εμπόδιο στη διαδικασία διδασκαλίας και μετάδοσης των ιδεών της Πολιτικής Οικονομίας σε νεαρούς φοιτητές. Όπως υποστηρίζεται, η έκταση του εν λόγω χάσματος δύναται να αμβλυνθεί μέσα από την παράλληλη διδασκαλία της ιστορίας των οικονομικών θεωριών και την επιμονή στην ανάγνωση των κλασικών κειμένων. Κατά συνέπεια, το κείμενο στοχεύει να καταδείξει ότι η επαφή των διδασκόμενων με την ιστορία της οικονομικής σκέψης και με τα πρωτότυπα κείμενα των θεμελιωτών της Πολιτικής Οικονομίας μάς αποτρέπει από την άκριτη αποδοχή της κυρίαρχης εγχειριδιακής ερμηνείας των οικονομικών ιδεών και αναδεικνύει τον διαρκή αγώνα των σημαντικών διανοητών αναφορικά με τη διαδικασία σχηματισμού θεωρίας. Στο πλαίσιο αυτό, προβαίνουμε σε μια κριτική επισκόπηση και παρουσίαση ορισμένων βασικών ιδεών του Adam Smith, έτσι όπως παρουσιάζονται στο κείμενό του Ο πλούτος των εθνών. Η ιστορία της σκέψης δεν δύναται βεβαίως να υποκαταστήσει τη γνώση που εκπορεύεται από την πείρα της καθημερινής ζωής, αλλά αποτελεί μέσο διάνοιξης δυνατοτήτων ουσιαστικής αντίκρουσης της κυρίαρχης ερμηνείας των οικονομικών ιδεών των εγχειριδίων που χρησιμοποιούνται στη διδασκαλία.
*Ο Βλάσης Μισσός είναι ερευνητής στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών.