Το έργο του Β. Λένιν είναι πολυεπίπεδο, πολυδιάστατο και εκτενές και οι θεωρητικές προσεγγίσεις του εξίσου εργώδεις. Ωστόσο η ουσιαστικότερη συμβολή του ήταν η θεωρητική λύση που έδωσε σε πρακτικά, παροντικά –και μελλοντικά ίσως– πιεστικά προβλήματα του κομμουνιστικού ή/και επαναστατικού κινήματος. Υπαινίσσομαι τη θεωρητική συμβολή του Λένιν στο κίνημα που εκβάλει απευθείας στην καθημερινή πρακτική, πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στο «Κόμμα Νέου Τύπου». Ο Λένιν, ως επαναστάτης ο ίδιος, ήρθε αντιμέτωπος με τις προκλήσεις της οργάνωσης της δράσης και με τα ερωτήματα της περαιτέρω οργάνωσης του κράτους. Απάντηση σε αυτά τα διλήμματα δόθηκε μέσω της σύλληψης του Κόμματος Νέου Τύπου. Το κόμμα για την λενινιστική θεωρία αποτελεί στόχο και μέσο. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα προσπαθούν να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την ιδεατή κομματική μορφή που περιέγραψε ο Λένιν, έχουν ως στόχο να γίνουν το «Κόμμα». Παράλληλα, το –κάθε– επαναστατικό κόμμα είναι το εργαλείο με το οποίο η εργατική τάξη θα μπορέσει να αλλάξει τον κόσμο. Στο παρόν άρθρο, με αφορμή την κρίση των κομμάτων, γίνεται αναφορά στη μετασχηματιστική δύναμη της λενινιστικής θεωρίας για το κόμμα και στη δυνατότητα εφαρμογής της στο παρόν. Κυρίως μέσω της σύγκρισης του Κόμματος Νέου Τύπου με έτερους κομματικούς τύπους και τις απαντήσεις επί της κρίσης των κομμάτων που μπορούν αντληθούν από την λενινιστική παράδοση.